20 Nisan 2008 Pazar

Alkışın namusu



Derinliğini yitiren ve türünün binlerce yılllık evriminin ürünleri olan düşünme, yargılama ve sorgulama yeteneklerini kullanmaya kullanmaya kaybeden geniş kitlelerin, çoğu düşüncelerinin değeri de tartışılabilir elbette.



Türk Dil Kurumu Türkçe sözlüğüne göre "alkış" kelimesinin anlamı şu: Bir şeyin beğenildiğini, onaylandığını anlatmak için el çırpmak, alkışlama.


Peki "alkışçı" ne demek biliyor musunuz? İlk akla gelen anlam, "alkış eylemini gerçekleştiren kimse" olsa gerek. Oysa, "alkışçı" kelimesinin Türkçe'deki anlamı, "şakşakçı", "dalkavuk". Yani alkışlamak eyleminin kişide sürekli bir davranış biçimi halini alması onu bir dalkavuk haline getiriyor.
SİZ DALKAVUKLAŞTIRABİLDİKLERİMİZDEN MİSİNİZ YOKSA...

Bugün Türkiye'de ve dünyada toplum, toplu bir dalkavuklaştırılmaya tabi tutuluyor. Bu önermenin kanıtını televizyonun açma düğmesini kullanarak bulmayı deneyin. Toplumun büyük kısmı bir şovmenin programında insanların pantolonlarını indirerek cinsel organlarını göstermesini de Ajdar'ı da, onu da bunu da aynı şevk ve heyecanla alkışlamakta. Alkışlatılmakta. Toplum tek bir komuta düşünmeden tepki verir hale geldi neredeyse o da: "Haydi alkıııış"

Peki eğer alkış, bir beğeni ve onayın göstergesi ise tüm bu olanlar nasıl açıklanabilir? Toplum, önüne konan her şeyi beğenmekte midir?
Bana kalırsa alkışın da bir namusu, bir onuru var. Kendine, kendi düşünce ve beğenilerine değer vermeyen insanların kendi alkışlarına değer vermesi de mümkün değil tabii. Derinliğini yitiren, insanlığın binlerce yılllık evriminin ürünleri olan düşünme, yargılama, sorgulama yeteneklerini kullanmaya kullanmaya kaybeden-bilindiği üzere kullanılmayan yetenekler yitirilmeye mahkumdur- geniş kitlelerin, çoğu düşüncelerinin değeri de tartışılabilir ayrıca.

Diyeceğim odur ki her isteyene verilen alkışın namusu kalmamıştır artık bu ülkede, değeri de. Elbette mutlu bir şakşakçı olamamanın bedelini ödeyerek yani mutsuz olarak hala alkışının namusunu, onurunu koruyanlar da vardır bu memlekette. E bu da bir umut tabii... Olcay PINAR

Hiç yorum yok: