Gazetecilik yaptığım süre boyunca birçok haber hazırladım. Hürriyet'te çalışmanın avantajları ve dezavantajları vardı ve bu nedenle hazırlamaktan keyif aldığım haberler kadar saçma olduğunu düşündüğüm haberler de yazmak zorunda kaldım. Geçen gün eski yazıları karıştırırken hazırlamaktan en çok zevk aldığım haberlerden birine rastladım. Ulucanlar Cezaevi boşaltıldıktan sonra mimarlık öğrencileriyle birlikte biz de Ulucanlar'ı gezmiştik. Onlarca hayatın izini bırakarak geçtiği hapishane duvarları çok etkilemişti beni. Şimdi bu yazıdan bir parçayı buraya da aktarmak isteği duydum; okumayanlar, Ulucanlar'ı göremeyenler için... Ne yazık ki nesnel nedenlerden ötürü Ulucanlar'ı gezerken hissettiğim ve düşündüklerimin çok azını yazıya aktarabildiğimi de ekleyeyim. Keşke daha fazlasını yazabilseydik...
Tarih: 18 Mart 2007
SİYASİLER KOĞUŞUNDA CİMBOM AFİŞİ
Koğuş sisteminin uzun yıllar uygulandığı Ulucanlar’da mahkumiyet nedenlerine göre mahkumlar farklı koğuşlarda kalıyorlardı. Kimileri siyasi koğuşta, kimileri radikal İslamcıların koğuşunda, kimileri ise hırsızlar koğuşunda kalıyorlardı. Sol görüşlü mahkumların koğuşlarından birinde gözümüze duvara yapıştırılmış iki afiş takıldı. Belli ki sıkı bir futbol düşkününün bıraktığı iki "Galatasaray" afişi kalmıştı duvarda geriye. Radikal İslamcıların kaldığı koğuşu gezerken rehberimiz bize "Bir ayrıntı fark ettiniz mi?" diye sordu ve tavanı gösterdi. Tavanda diğer koğuşlarda rastlamadığımız bir şey, bir vantilatör bulunuyordu.
Onlar yaşamlarını duvara kazıdı
Bugüne kadar ismini ünlü konuklarıyla, isyanlar ve yaşanan ölümlerle, idamlarla duyuran Ulucanlar cezaevini Ankara Hürriyet ekibi olarak mimarlık öğrencileriyle birlikte gezdik. Cezaevi binası o kadar eski ve bakımsızdı ki hem bize hem de öğrencilere "İnsanlar burada nasıl yaşamışlar?" sorusunu sordurttu. Tümüyle eski tip bir mimariye sahip olan hapishanede koğuş duvarları, gelip geçen mahkumların yazdığı şiirler ve yazılarla doluydu. Türkiye siyasi tarihinin ayrı uçlarında yer alan aktörlerinin bir araya geldiği cezaevinde, yan yana iki hüceden birinde "Ya Sev Ya Terket" yazısı duvara kazınmıştı; diğer hücrenin duvarındaysa Nazım Hikmet’in "Hapiste Yatacaklara Öğütler" isimli şiiri: "Dünyadan memleketinden insandan, umudun kesik değil diye, ipe çekilmeyip de, atılırsan içeriye, yatarsan on yıl on beş yıl, daha da yatacağından başka, sallansaydım ipin ucunda, bir bayrak gibi keşke, demeyeceksin, yaşamakta ayak direyeceksin."
Denizler burada idam edilmişti
Ulucanlar Cezaevi’nin bugüne kadar çok ünlü konukları oldu 68’in devrimci önderleri Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan bu cezaevinde idam edildi. Hala tartışılan idamın gerçekleştiği yerde bugün kocaman bir kavak ağacı yeşermiş. 1980’lerde Ulucanlar’a konuk olan Ecevit’in küçük ama oldukça güneş alan hücresinin duvarlarında ise ondan sonra gelenler bambaşka izler bırakmışlar. Ecevit de ’mahpusluğu’ sırasında bir iz bırakmış mıydı bilinmez ama, biz şöyle satırlara rastladık duvarlarda: "Ufuktepe’nin baş belası köpekçi Memet... Mahallemin insanlarına saygılarımla..." Uzunca yıllar Ulucanlar’da yatan DEP milletvekillerinden Leyla Zana’nın koğuşu ise şu anda kapalı bulunuyor. (Fotoğraflar- Oğuz Demir)
Tarih: 18 Mart 2007
SİYASİLER KOĞUŞUNDA CİMBOM AFİŞİ
Koğuş sisteminin uzun yıllar uygulandığı Ulucanlar’da mahkumiyet nedenlerine göre mahkumlar farklı koğuşlarda kalıyorlardı. Kimileri siyasi koğuşta, kimileri radikal İslamcıların koğuşunda, kimileri ise hırsızlar koğuşunda kalıyorlardı. Sol görüşlü mahkumların koğuşlarından birinde gözümüze duvara yapıştırılmış iki afiş takıldı. Belli ki sıkı bir futbol düşkününün bıraktığı iki "Galatasaray" afişi kalmıştı duvarda geriye. Radikal İslamcıların kaldığı koğuşu gezerken rehberimiz bize "Bir ayrıntı fark ettiniz mi?" diye sordu ve tavanı gösterdi. Tavanda diğer koğuşlarda rastlamadığımız bir şey, bir vantilatör bulunuyordu.
Onlar yaşamlarını duvara kazıdı
Bugüne kadar ismini ünlü konuklarıyla, isyanlar ve yaşanan ölümlerle, idamlarla duyuran Ulucanlar cezaevini Ankara Hürriyet ekibi olarak mimarlık öğrencileriyle birlikte gezdik. Cezaevi binası o kadar eski ve bakımsızdı ki hem bize hem de öğrencilere "İnsanlar burada nasıl yaşamışlar?" sorusunu sordurttu. Tümüyle eski tip bir mimariye sahip olan hapishanede koğuş duvarları, gelip geçen mahkumların yazdığı şiirler ve yazılarla doluydu. Türkiye siyasi tarihinin ayrı uçlarında yer alan aktörlerinin bir araya geldiği cezaevinde, yan yana iki hüceden birinde "Ya Sev Ya Terket" yazısı duvara kazınmıştı; diğer hücrenin duvarındaysa Nazım Hikmet’in "Hapiste Yatacaklara Öğütler" isimli şiiri: "Dünyadan memleketinden insandan, umudun kesik değil diye, ipe çekilmeyip de, atılırsan içeriye, yatarsan on yıl on beş yıl, daha da yatacağından başka, sallansaydım ipin ucunda, bir bayrak gibi keşke, demeyeceksin, yaşamakta ayak direyeceksin."
Denizler burada idam edilmiştiUlucanlar Cezaevi’nin bugüne kadar çok ünlü konukları oldu 68’in devrimci önderleri Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan bu cezaevinde idam edildi. Hala tartışılan idamın gerçekleştiği yerde bugün kocaman bir kavak ağacı yeşermiş. 1980’lerde Ulucanlar’a konuk olan Ecevit’in küçük ama oldukça güneş alan hücresinin duvarlarında ise ondan sonra gelenler bambaşka izler bırakmışlar. Ecevit de ’mahpusluğu’ sırasında bir iz bırakmış mıydı bilinmez ama, biz şöyle satırlara rastladık duvarlarda: "Ufuktepe’nin baş belası köpekçi Memet... Mahallemin insanlarına saygılarımla..." Uzunca yıllar Ulucanlar’da yatan DEP milletvekillerinden Leyla Zana’nın koğuşu ise şu anda kapalı bulunuyor. (Fotoğraflar- Oğuz Demir)
