15 Mart 2010 Pazartesi

Hayat ilginç gerçekten...

Hayat ilginç bir şey. Oturmuş sıradan işlerle ilgileniyorsundur, masanın başındasın ve günün, işlerin kadar sıradan... Sonra bir müzik çalınır kulağına başını aniden kaldırırsın "Bu da ne?" diye. Sesin kaynağına, rastgele bir internet radyosu dinlediğin bilgisayara bakarsın. Daha önce duymadığın bir filmin müziği... Merak edersin "Kim bu güzel müziği yaratan?" diye. Philip Glass'la tanışırsın böylece. Filmin adının Mishima olduğunu, Glass'ın 1985 yapımı bu filmdeki müzikleriyle Cannes'da ödül aldığını öğrenirsin. Bir yandan daha önce dinlemediğine ve izlemediğine hayıflanırken diğer yandan Mishima'nın kim olduğunu merak edersin. Bu kez bambaşka bir yaşamla karşılaşırsın, Yukio Mishima'nın üç kez Nobel'e aday gösterilen ünlü bir Japon yazar olduğunu öğrenir ve şu inanılmaz yaşam öyküsünü okursun:



Yukio Mishima (Japonca: 三島 由紀夫, aslı adı: Kimitake Hiraoka 平岡 公威; d. 1925 Yotsuya / Tōkyō - ö. 1970 Ichigaya / Tōkyō), Japon romancı ve oyun yazarı.
Milliyetçi örgütü "Tate no Kai 盾の会 (Kalkan Cemiyeti)" başkanı.

HAYATI ve ÖLÜMÜ

Mişima'nın çocukluğunun ilk dönemi onu yakın çevresinden uzak büyüten büyükannesi Natsu'nun gölgesi altında geçmiştir. Büyükannesi Mişima'nın diğer erkek çocuklarıyla oynamasına müsaade etmiyor, sadece kız kuzenleri ve bebekleriyle oynamasını istiyordu.

Natsu, Tokugava dönemi samuraylarıyla ilişkili bir aileden gelmekteydi ve Mişima'nın büyükbabası ile evlendikten sonra bile ailenin aristokratik geleneklerini sürdürmeye devam etmişti. Büyükbabası bir bürokrattı ve işleri sömürge döneminde açılmıştı.

Mişima ailesinin yanına ancak 12 yaşında dönebilmiş ve annesiyle yakın ilişkisi biyografisini yazan kimi yazarlar tarafından ensestliğe yakın bir ilişki olarak tasvir edilmişti. Babası askeri disiplinden keyif alan sert bir adamdı.

Mişima Japonya'nın modernleşmesi ve geleneksel değerlerini yitirmesine karşı sert bir muhalefet tavrı gösterdi ve samuray değerlerini savundu.

25 Kasım 1970'de Mişima ve beraberindeki Tatenokai üyelerinden dördü Japonya Silahlı Kuvvetlerinin Tōkyō'daki Ichigaya Kampını ziyaret etmişler, komutanı sandalyesine bağlamışlar ve İmparatorluğun haklarının yeniden tesis edilmesi için hazırladıkları manifestoyu ve taleplerini okuduktan sonra Mişima seppuku (geleneksel Japon intihar biçimi) yaparak intihar etmiş, Tatenokai üyelerinden Hiroyasu Koga ise intiharın tamamlanması için Mişima'nın başını kılıçla kesmiştir.(wikipedi)


Satırları okuduğunda sıradan günün kaybetmiştir sıradanlığını. Bugün Mishima'yı öğrendiğin Glass'ın harika müziğini dinlediğin gündür artık. Hayat ilginç gerçekten...Ve doğrusunu söylemek gerekirse sanat olmasaydı bir şeye benzemezdi dünya.

Beni oradan oraya sürükleyen müziği merak ettiyseniz aşağıya bir göz atın ;)




1 yorum:

ramazan dedi ki...

İlginç müzik,dramatik hikaye...
Birşey daha öğrendim.
Sevgiler.