Sevişmek ya da sevişmemek işte bütün mesele bu!

CHP'li değilim, Deniz Baykal'a da sempati duymuyorum ancak bütün bu olan bitenlerin midemi bulandırması için ne CHP'li olmam ne de Baykal sempatizanı olmam gerekiyor. Evet, mide bulandırıcı her şey. Türkiye'de siyaseti yeniden düzenleyen şeyin, bir adam ve kadının sevişme görüntüleri olması ise düpedüz aşağılayıcı. Hepimiz aşağılanıyoruz.

Baykal'ın yatak odasında ne yaptığı beni hiç mi hiç ilgilendirmiyor ancak olaydan sonra takınılan tutumların bir kısmı son derece rahatsız edici. Bundan sonra kimin güvenliğinden, özel hayatından bahsedilebilir ki? İlk kez telefon dinlemeleri Türkiye gündemini meşgul etmeye başladığında herkes için şaka konusu olmuştu bu mesele. Sıradan insanlar birbirine "Bak senin de telefonun dinleniyordur, götürecekler bizi" diye espriler yapar olmuştu. Ama zamanla yüzlerdeki gülümseme donuklaşmaya, ardından yerini gerçek bir tedirginliğe bırakmaya başladı. Siyasetle ilgisi olmayan kimseler bile telefonda hükümeti açıkça eleştiren ifadeler kullanmamaya dikkat eder oldu. En çok kullanılan kalıp ise "Ne olur ne olmaz?.." Peki şimdi ne yapacağız? İnsanlar evlerinde kamera aramaya mı başlayacaklar?

Baykal gider mi yoksa daha güçlü biçimde geri mi gelir, bilemiyorum. Ancak ortada bir saçmalık var. Muhtemelen Türkiye'ye ilişkin haberleri takip eden Fransızlar ya da İtalyanlar bu istifaya anlam veremiyorlardır. Onlara memlekette en önemli mevzunun uçkur olduğunu buna karşın gemicik sahibi olmanın ya da iktidara geçmenin zenginleşmeyle eş anlamlı olmasının olağanlığını anlatmak gerekecek. Gerçi özellikle İtalyanlar bizi gemicik konusunda daha iyi anlayabilirler.

Not: Aklıma gelmişken Deniz Baykal, söz konusu bayan milletvekiliyle imam nikahlı olduğunu açıklasaydı birçoğuna göre istifa koşulları ortadan kalkmış olurdu sanırım. Gerçekten, ne kadar acayip bir memlekette yaşıyoruz.