Türkiye'nin en gerici yerlerinden birinde büyümek ardından usulca, adım adım cemaat tarafından ele geçirilen bir lisede öğrenci olmak, o yıllarda büyük şanssızlık gibi geliyordu bana. Oysa şimdi şanslı olduğumu görüyorum, şu an olup bitenleri bu kadar net görebiliyorsam bunu o yıllara borçluyum. Oldukça zor geçen o yıllar sayesinde nereden ve kimden demokrasi çıkıp çıkmayacağı konusunda hiçbir kafa karışıklığım yok. Elbette benim kadar özel pratik çalışma yapmaya gerek yok aslında netleşmek için. Son sekiz yılı ayık kafayla geçirmiş herhangi birinin de demokrasi beklentisi içinde olması garipsenecek bir durum olmalı.
Yine de şaşırmıyorum aslında tarihte ilk kez yaşanan yanılgılar değil bunlar. Her zaman tongaya düşen birileri oldu ve olacak, her zaman insanları şaşkınlığa düşürecek kadar yolunu sapıtanlar oldu ve olacak. Yine de muhtemelen kitlesel hafısasızlaşmaya güvenerek o köşede bu köşede tarihte eşine az rastlanacak saçmalıklar yazıp söyleyen, kendini kaybetmiş insanlar, her söylenenin ve yazılanın bir gün hatırlanabileceğini de unutmamalılar. Bir kişinin bile hatırlaması yeterli bazen. Bugün, darbe mağduru kesilen kimilerinin bir zamanlar 80 darbesini desteklediğini hatırlayan birileri nasıl varsa gelecekte de bazılarının, ülkenin en gerici, neoliberal yönetimini, canlarını dişlerine takarak ve hatta demokrasi ve özgürlük adına nasıl desteklediklerini hatırlayanlar olacaktır. İnsanlarınkine olmasa da tarihin hafızasına güvenim sonsuz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder