Anadolu Ajansı: Kayıp blog yazarı Kaş'ta ortaya çıktı ;)

Uzun bir aradan sonra Kaş'tan yazdığımı söyleyerek giriş yapınca sıcakta mesai yapan arkadaşların tepkisini çekeceğim muhtemelen ama idare edin artık.

Beş gündür Kaş'tayım. Gelenler bilir, çok güzel bir yer Kaş. Deniz güzel, manzara güzel, sokaklar güzel. Şimdiye kadar hayal kırıklığına uğratan tek şey, Ekşi Sözlük ve birkaç arkadaşın önerisiyle gittiğimiz Aphrodite Pansiyon oldu. Neredeyse 90 derecelik yokuşu çıkıp inmek öylesine zordu ki... Pansiyondan ayrılmak isteğimizse pansiyon sahipleriyle akıllara zarar bir tartışma yaşamamıza neden oldu ki bu da ayrı bir saçmalıktı. Neyse ki arkadaşların kaldığı Caretta Pansiyon'da boş yer vardı da mahrumiyet bölgesinden kurtulabildik. Üstelik daha ucuza çok daha güzel bir manzara, daha iyi kahvaltı, merkeze yakınlık ve daha içten bir ortamla karşılaştık ve bu da tatilin ortasında yaşadığımız gereksiz sinir bozukluğunu giderdi. Bu bir gezi, tavsiye blogu değil ama ben konaklama için Caretta'yı ve bir tura gidecekseniz de Xanthos Turizm'i tavsiye edebilirim. Xanthosçuların samimi ama aynı zamanda ölçülü tavırları oldukça hoş. Neredeyse her gün aynı yerlere gidip insanları memnun etmeye çalışmanın ve aynı yerleri ilk kez birilerini gezdiriyormuş gibi sabırla güler yüz göstermenin çok zor bir iş olduğuna kanaat getirdik biz. Yıpranma tazminatı vermeliler rehberlere ;) Xanthos şehrini gezdiren rehberimiz Mehmet'i de ayrıca anmalı, çalınan eserleri anlatırken gözlerinden gerçekten ateş çıkan rehberimiz, yaşadığı toprakları gerçekten umursadığını hissettirdi bize. Umut verici...

Kaş günlerimiz bitiyor, bazı arkadaşları daha fazla öfkelendireceğim ama yarın Olympos'a geçiyoruz. Tabii dün Saklıkent'te hasta hasta buz gibi sulara dalan ve sesini tamamen kaybeden, an itibariyle de yamaç paraşütüyle Kaş semalarında uçan canım dostum Değerciğim, tek parça kalmayı başarabilirse :)

Not: Şimdi bu yazıya bir Kaş fotoğrafı iyi giderdi ama fark ettim ki tatil yaparken fotoğraf çekmekten hiç hoşlanmıyorum, belki saçma ama güzel anlarda fotoğraf çekme telaşı yaşamaktansa her şeyi hafızamın ellerine bırakmak, anıları belirsiz kaderlerine teslim edip olacakları beklemekten haz almak gibi garip huylarım var. Muhtemelen saçma değil mi :) E o zaman ne yapacağız utanç verici olsa da bir yerden Kaş fotoğrafı bulup oraya buraya konduracağız.

Ek: Değer az önce tek parça geldi odaya. Fotoğrafını bloga koymak için izin istedim bana bu vesikalığını verdi :