7 Nisan 2012 Cumartesi

f


Facebook'ta ve benzeri sanal sosyal ortamlarda beni rahatsız eden bir şeyler var. Doğrusu tarif edemiyorum ya da tanımlayamıyorum rahatsız eden şeyi. En azından "tam" olarak tanımlayamıyorum, yarım yamalak işte... Sanırım bu "sosyal izlenim yaratım süreci" rahatsız ediyor beni. Yani suni popülarite yaratım ve bu suni popülariteyi gerçek hayattaki bir popülariteye tahvil etmeye çalışma süreci. Oysa kasmaya ne gerek var. Mesela ben hemen açıklayayım rahatlayayım, iyi dostlarım tek bir elin parmaklarını geçmez, ama tanımaktan mutlu olduğum insanların sayısı hiç de az değil yine de iyi dost ender bulunur bence... Birkaç yılda bir ya da ihtiyaç doğduğunda sosyal bahar temizliği yaparım, nitekim sadelik iyidir. Tanıştığım herkes beni sevse tapsa iyi olurdu ama beni gerçekten seven kişilerin sayısı henüz ilkokula gitmeyen yeğenimin sayamayacağı kadar çok değildir bence.

Ayrıca her zaman süper eğlenceli, esprili sosyal bir insan da değilim. Eğlenceden eğlenceye koştuğum bir hayatım da yok. Alemlerin aranan insanı değilim hiç de olmadım zaten. Her zaman mutlu ya da özgüvenli değilim, organik bahçede yetişmiş gibi doğal davranamıyorum da. Sabah akşam adrenalin sporu da yapmıyorum, etkinlikten etkinliğe de koşamam nitekim azıcık üşengecim. Bazen çok okurum bazen elimi kitaba sürmem sabahlara kadar entelektüel uğraşlar içinde değilim yani. Sevmediğim insanlara sıcak davranmam, çoğunlukla görüşmekten kaçınırım. Birine "seni özledim" diyorsam gerçekten özlemişimdir. Bence az sayıda insanla istikrarlı ve derin ilişki kurabilme yeteneğim var sayı çoğaldıkça insanlarla ilişki yürütebilmek konusunda hiç de başarılı değilim. Başıma bir şey gelse yanımda sonuna kadar kalan üç beş kişi olur bence ama öyle yırtınan gerçekten yanımda olacak bir kalabalık da bulacağımı sanmam. Evet, korkunç itiraflarımdan sonra sanal alemde popülaritem düştü mü yoksa???? Öyleyse bu gece bu korkunç olayı yastığımı gözyaşlarımla ıslatarak mühürleyeceğim... İnanmıyor musunuz?? Vallahi yapacağım ;)

Hiç yorum yok: