haberlerde ölümünü izlediğim Ceninli Filistinliye
Her yan kan gölüne dönüştü. İnsan olarak dünyaya gelmiş olanlar başka insanları yok ediyorlar. Az sonra beynine bir kurşun sıkacağı adamın gözlerinim içine bakıyor bu insanlar ve tetiğe basıyorlar. Öfkenin ziftten denizinde insanlar birbirlerini boğuyorlar. Filistin’de vurulan adamın son nefesi benim oturma odamda yankılanırken dünya alabildiğine duyarsız toplu poz vermeyi seven takım elbiseli adamlar başlarını yukarı kaldırıp ıslık çalıyorlar, neşeli bir melodi.
İnsan olmak ne zor.
Birden üzerime bir karanlık çöktü. İnsan hayatı ne kadar değersiz. Daha önce hiç karşılaşmadığı, belki varlığından bile haberdar olmadığı bir İsrail askeri aldı bugün o Filistinlinin canını. Belki yakın tarihlerde doğmuşlardı. Belki aynı gün öğrenmişlerdi “anne” demeyi ya da yürümeyi. İsrail askeri bir kıza aşık ve evlenecek belki gelecek yaz biterse harekat oysa Filistinli gencin Ayşe’si için hayat artık daha zor olacak tabii eğer yaşamayı becerirse biraz daha.
Ne vahşet!
Altmış yıl önce faşistlerce fırınlarda yakılan Yahudi kadının torunları bugün tekrar kuruyor parçalanan insan fırınlarını bu kez başka bir halk için. 31 Mart 2002
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder